هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
در سال ۱۸۸۰ یک پروفسور ایتالیایی اظهار داشت که می توان تصور کرد با تزریق ذرات دود (که به عنوان هسته های متراکم عمل می کنند) به وسیله دستگاهی با نام ضدتگرگ از تشکیل تگرگ جلوگیری کرد.
آزمایش هایی برای ساخت ضدتگرگ برای سرکوب تگرگ در سال ۱۸۹۶ توسط آلبرت استیگر آزمایش می شد.
استیگر یک مبتکر بود، سیاستمداری که تلاش می کرد تا تلفات شدید در اثر تگرگ در ایالتش را کاهش دهد. او پس از چندسال آزمایش توانست یک خمپاره عمودی شکل بسازد. هنگامی دستگاه شلیک می کرد یک حلقه دودی شکل بزرگ تولید می شد و تا ارتفاع ۳۰۰ متری با صدای بلند سوت می کشید و به سمت ابر ها می رفت. این نشان می داد که قدرت دستگاه در حد مطلوب بود.
استیگر توانست با پودرهای منفجره (احتمالا باروت بوده) ضد تگرگ خود را درست کند در اولین آزمایشات خود ۶ ضدتگرگ در استان خود در طول فصل تگرگ سال ۱۸۹۶ به کار برد. نتایج خارق العاده بود،هیچ تگرگی نبارید! شور و شوق و استقبال مردم منجر به ساخت ۳۰ ضدتگرگ دیگر شد که برای سال ۱۸۹۷ در یکی از شهرهای اتریش نصب شد. باز هم تگرگ مخربی در شهر ویندیش-فیستریتز نبارید، در حالی که تلفات شدید تگرگ در استان های اطراف دیده می شد.
زمینه برای علاقه گسترده به این فناوری فراهم شد.ئنسخه جدیدی از قرن ها قدیمی “تیراندازی آب و هوا” قابل باور بود زیرا شلیک قبل از شروع طوفان و شروع باران انجام شد (مفهومی جدید) و به دلیل اینکه توپ استیگر با توپ های قبلی تفاوت زیادی داشت. (ما همچنین بعد از سال ۱۹۴۶ دیدیم که وسایل و مفاهیم جدید بذرپاشی باعث استفاده عمومی و امیدهای علمی جدید شد.) شایان ذکر است که در همان دوره زمانی کلی آزمایش با مواد منفجره برای ایجاد باران در تگزاس در حال پیگیری بود (Byers, 1974). این تلاش، با حمایت وزارت کشاورزی، پس از دو سال آزمایش و بدون موفقیت ظاهری پایان یافت.
همانطور که می دانید مهمترین عامل و انگیزه برای ساخت ضد تگرگ توسط استیگر، تلفات عظیم حاصل از تگرگ در اتریش، فرانسه و ایتالیا بود. تلفات تگرگ در قرن نوزدهم مشکل بزرگتری نسبت به امروز بود، زیرا هیچ بیمه ای خسارت تگرگ را قبول نمی کرد. تگرگ مکرر در مناطقی با محصولات با ارزش بالا (عمدتاً باغ های انگور) در کشورهای اروپایی می بارید و آنها را ناچار به استفاده از ضد تگرگ می کرد
خبر موفقیت آزمایشات استیگر در سال ۱۸۹۶-۱۸۹۷ به ایتالیا سرایت کرد. دکتر اوتاویری از ایتالیا در سال ۱۸۹۷ از شهر ویندیش-فیستریتز اتریش بازدید کرد و جلب توجه ضد تگرگ شد و تعدادی را به ایتالیا برد . شلیک در سال ۱۸۹۸ در اتریش و ایتالیا موفقیت آمیز ظاهر شد و استفاده از خمپاره های استیگر برای سرکوب تگرگ به سرعت گسترش یافت.
این خمپاره ها به ” گرلیفوگ ” (جلوگیری از تگرگ) معروف شدن و به عنوان شلیک “راحت و سریع” تبلیغ شد.
استیگر هم در سال ۱۸۹۸ شرکت Greinitz and Nephews را تاسیس کرد و مشغول ساخت و فروش خمپاره های ضد تگرگ خود در ایتالیا، فرانسه و سایر مناطق در اتریش شد.
آقای اوتاوی معاون پارلمان ایتالیا، در یک گزارش رسمی در مورد نتایج به دست آمده در طول سال ۱۸۹۸ بیانیه زیر را بیان کرد:
شلیک ها ضد تگرگ در ویندیش-فیستریتز موفقیت آمیز بوده و در سایر استان ها هم رضایت بخش بوده است. نتایج بهتر را زمانی که شلیک ها به موقع آغاز شدن و مداوم ادامه یافتن، می بینیم. با این حال این نکته را هم افزود که گرچه آزمایشات سال ۱۸۹۸ موفقیت آمیز بوده اما لازم است که تحقیقات بیشتری در رابطه با نحوه تاثیر گذاری دستگاه انجام گردد.
تا سال ۱۸۹۹، خبر استفاده از خمپارهای ضدتگرگ به سایر مناطقی که تلفات شدید تگرگ را در اروپا داشتن سرایت کرد.
شور و شوق در مورد اینکه انسان سرانجام توانست چگونه مشکل تگرگ را حل کند افزایش یافت. ناتوانی در مهار تگرگ عموماً به دلیل شلیک نادرست خمپاره ها بود. باغداران و خریداران از همه جای اروپا به اتریش آمدند! انجمن های پیشگیری از تگرگ در چهار استان ایتالیا ایجاد شد. کشاورزان فرانسوی و آلمانی شروع به خرید ضدتگرگ کردند.
تا سال ۱۸۹۹ ضدتگرگ های زیادی در چهار کشور اتریش، ایتالیا، فرانسه و آلمان نصب شد. استقبال در ایتالیا به حدی بود که در آن سال ۲۰۰۰ ضد تگرگ نصب شد.
با این که دستگاه های ضدتگرگ داشتن وظیفه خود را به خوبی انجام می دادند اما هنوز معلوم نبود که چگونه بر روی طوفان و ابرها تاثیر می گزارند سر انجام سه نظریه احتمالی سرکوب تگرگ تا سال ۱۸۹۹ ارائه شد. جالب این بود که هیچکدوم مفهوم قابل درکی از جلوگیری از تگرگ نداشتن زیرا، همانطور که یک دانشمند اتریشی بیان کرد، ارتعاشات حاصل از پرتاب ضد تگرگ هستن که تاثیر گزارند!
استیگر هم دو نظریه در مورد نحوه تاثیر ضدتگرگ ارائه کرد. مفهوم نظریه اول این بود موج ضدتگرگ باعث واردشدن شوکی به ابر می شود که باعث به هم خوردن تشکیل تگرگ می شود. مفهوم نظریه دوم هم این بود که خمپاره های ضد تگرگ گردبادی بسیار قوی را تشکیل می‌دادند که حداقل ۶۰۰ متر به سمت بالا امتداد می‌یابد، که شکل‌گیری تگرگ را در ابر تغییر می‌داد.
ما اکنون با نحوه تشکیل تگرگ آشنا هستیم. اگر نمی دانید که تگرگ چگونه تشکیل می شود مقاله تگرگ چگونه تشکیل می شود را مطالعه کنید.
با این حال استیگر و همکارانش از آن جنبه مهم تشکیل ابر و طوفان بی اطلاع بودند.
اولین کنفرانس بین المللی مبارزه با تگرگ در نوامبر ۱۸۹۹ در شهر کازاله ایتالیا منطقه ای با تلفات شدید تگرگ که در آن ضدتگرگ به تازگی به طور گسترده پخش شده بودند، برگزار شد. پانصد نماینده از کشور های مختلف آلمان، ایتالیا، اتریش و تمامی وزارتخانه های دولت ایتالیا آمده بودند. پس از چهار روز گفتوگو چهار استاد برای جمع بندی کنگره انتخاب شدند. آنها نتیجه گیری های زیر را تهیه کردن
کنگره پس از بررسی نتایج حاصل از آزمایشات انجام شده در شهرها و کشورهای مختلف متقاعد شد که خمپاره های ضدتگرگ می توانند واقعا تاثیر گزار باشند.اوتاوی یکی از منتقدین اصلی نسبت ضد تگرگ و سازمانده این کنگره “تحقیقی” بود. شواهد موفقیت او را تحت تاثیر قرارداد و نظرش عوض شد.
نتایج کنگره مبارزه با تگرگ در سال ۱۸۹۹ در شهر کازل ایتالیا آنقدر موفقیت آمیز بود که شور و شوق انگورکاران اروپایی را به سطح بالایی رساند. استفاده از ضدتگرگ در مجارستان، اسپانیا و جنوب شرقی فرانسه گسترش یافت، به خصوص در ایتالیا که تعداد ضدتگرگ افزایش چشم گیری داشت. به عنوان نمونه، بین سال های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۰ تعداد ضدتگرگ ها در شهر ونیز از ۴۶۶ به ۱۶۳۰ افزایش یافت. در شهرهای برشا از ۲۶۰ تا ۱۴۵۵ و در ترویزو از ۸۷ تا ۱۳۳۴. در پایان سال ۱۹۰۰، ۱۰۰۰۰ ضدتگرگ در بین تاکستان های ایتالیای نصب شد و ۹۵۰۰۰۰۰ شلیک در آن سال صورت گرفت. ضدتگرگ های کشاورزی متأسفانه بدون حادثه هم نبود. در ونیز و برشا، که ۳۰۰۰ ضدتگرگ وجود داشت، در سال ۱۹۰۰، ۷ کشته و ۷۸ زخمی بر اثر حوادث شلیک گزارش شد.
افزایش تعداد ضد تگرگ و علاقه زیاد اروپایی ها منجر به برگزاری دومین کنگره بین المللی شد. در شهر پادوا، ایتالیا، در پایان نوامبر ۱۹۰۰، تحت ریاست آقای آلپی که استاد دانشگاه کشاورزی در میلان بود.
در این نمایشگاه ۶۰ مدل متخلف ضدتگرگ نمایش داده شد. بزرگترین آنها ۹۰۰۰ کیلوگرم وزن داشت، ۹ متر طول داشت و در همه جهات می چرخید(شکل سمت راست).
یک مدل بسیار خارق العاده که بدون پودر باروت و بدون توپچی کار می کرد. سوخت این ضدتگرگ از گاز استیلن بود که در آن یک فیوز الکتریکی باعث می شد که یک مخلوطی از گازهای انفجاری منفجر شود .
همچنین زمان شلیک ها هم قابل تنظیم بود و می‌توانست باعث شود که تمام ضدتگرگ های یک منطقه وسیع در یک لحظه توسط یک سیم اتصال شلیک شوند.
آقای تامارو مدیر دانشگاه کشاورزی در لمباردی، اظهار داشت که “اخبارهایی در رابطه با کارآمدی ضدتگرگ تایید شده و اعتماد کامل در حفاظت از محصولات داشته باشید».آقای ساندری، مدیر دانشگاه کشاورزی برشیا، خواستار “رای دادن به قانونی شدن ضدتگرگ است چون باید حفاظت از طریق ضدتگرگ را در زمانی که این حمایت توسط اکثریت علاقه‌مندان درخواست میشود، الزامی شود.” با این حال، یکی از دانشمندان ایتالیایی حاضر اعلام کرد که «از نظر علمی نمی‌توان کارآیی شلیک را بیان کرد و این سؤال را می‌توان به‌طور عملی تنها با آمار خسارات واقعی نشان داد که با دقت مطالعه شده باشند. با کمک مشاهدات جمع آوری شده در چندین سال.” اعلامیه های مشابهی در هر کنفرانس آب و هوا که در ایالات متحده برگزار شد، از جمله اولین کنفرانس در سال ۱۹۶۸ صادر شده است.
کارایی شلیک ضدتگرگ برای محافظت در برابر تگرگ برای همه ثابت شد.
سومین کنگره بین المللی ضدتگرگ در سال ۱۹۰۱ در لیون فرانسه تشکیل شد. در این زمان کشورهای دیگر به شدت درگیر تگرگ شده بودند.
عقاید نمایندگان دولت، همانطور که در مقالات آنها در این کنگره بیان شد، یکمقدار متفاوت بود. نماینده اتریش گفت: به طور کلی همه از نتایج راضی هستند و هیچ کس شکی ندارد.
گزارش نماینده ایتالیایی متناقض بود: “در بسیاری از موارد به نظر می رسد شلیک های ضدتگرگ موثر است، اما در بعضی موارد موارد دیگر چنین نیست.” وزیر کشاورزی فرانسه گزارش داد: «دارندگان دستگاه ضدتگرگ عموماً نتایج خوبی را گزارش می‌کنند، اما تصور میشود مواردی که اثربخش بخاطر معیوب بودن دستگاه، ضد تگرگ ضعیف یا تأخیر در شلیک دستگاه باشد؛
کنگره ۱۹۰۱ پس از یک بحث پر جنب و جوش، چهار قطعنامه را به تصویب رساند که خواستار موارد زیر بود:
۱) توجه و مطالعه جدی به صورت علمی روی نحوه اثر گزاری دستگاه
۲) تشکیل سامانه های گسترده ضدتگرگ و یکنواختی دستگاه ها و شلیک ها
۳) پیش بینی زودهنگام تگرگ توسط ایستگاه های مرکزی به گروه های محلی و بررسی روش های حفاظتی در برابر تگرگ توسط رصدخانه های هواشناسی.
۴) تشکیل یک کمیته بین المللی دائمی برای گردهم آوردن همه افراد و جوامع علاقه مند به موضوع، انتشار مقالات و فراخوان چهارمین کنگره در زمان مناس
منبع: کتاب (Cannon & hail) نوشته پروفسور پلاماندون (J.R. Plumandon (1902
